DEKODER

Aslında Analar doğurduğunda bir Dekoderi olmalıydı  insanların…
Düşünsenize en ufacık bir cihazın bile çözücüsü var lakin İnsanoğlunun yok.
Gerçi Rabbim kocaman bir kafa iki göz ve bir ağız vermiş
Gözlerinin içine bak ışıltıyı gör dudaklarındaki tatlı tebessümle  Muhabbet’ len diye…
Hepimiz suçluyuz aslında imtihan olduğunu unutuyoruz hayatın,
Kullanılmak istemiyoruz, zorumuza gidiyor, içimizdeki bencillik Duygusu volkan gibi patlıyor
Sarılıyoruz hemen içimizdeki silaha, Kin, öfke, nefret bir birini tetikliyor Oysa kalbe düşen bir kara Leke temizlenmez ise kalbi çürütür diyor bizi Yaratan,
İnsan; İyilik yaparken bile tebessüm etmeli ki, karşındaki insan  ezilmesin, eğilip bükülüp kendini çaresiz hissetmesin.
Aslında iyiliği karşındakine yapmıyorsun kendine yapıyorsun, düşünsenize sadaka verecek bir Fakir bulamadığınızı.?
Küçük mutluluklar nasıl hayata renk katıyorsa, en ufacık kötülük de insan nefsinde bumerang  etkisi yaratıyor
Yıkıyor yakıyor yok ediyor yarınlarımızı.
Peki biz ne yapıyoruz yarınlarımız için.?
Yaşarken Cennette olmak çok mu zor.?
Nasıl yaşarsan öyle ölürsün, nasıl ölürsen öyle dirilirsin, ne kadarda çabuk unuttuk, unutturuyor nefsimiz bize öyle değil mi.?
Peki Ne için bunca çaba.?
Bize yapılmasını istemediğimizi bir başkasına yapmasak?
Velhasıl bu konuda yazılacak çok yazı var, zaten kelimeleri de hoyratça kullanmaktan hiç çekinmiyoruz
Kelimeleri ardı ardına dizme konusundaki  başarımızı nefsimize hükmetme vakti gediğinde de kullanabilsek.?
Sonuç sen sana taş atana gül at ne kaybedersin ki?

Anlayana.

Sevgiyle Kalın