KEŞKE DEMEDEN ÖNCE

Şirket içi sinirler neden geriliyor?

Çalışanların Motivasyonu neden düşüyor?

Çalışanlar neden mutlu değil?

Şirket içi Amaç birliği neden sağlanamıyor ?

Çalışanlar ‘EGO’ larına mı yenik düşüyor?

Benim işim değil, peki kimin işi ?

Gelelim başlıkların açılımına.

Müşteri memnuniyeti işin içine girdiğinde aslında konunun müşteri memnuniyetini aştığını şirket içinde birilerinin işini doğru yapmadığı ortaya çıkıyor.

Nasıl mı?

♦Giriş kalite işini doğru yaparsa.

♦Ürün ağaçları “Reçeteler” eksiksiz olursa.

♦Siparişler noksansız ve zamanında açılırsa.

♦Malzeme tedariki zamanında ve doğru yapılırsa.

♦Üretim zamanında üretimi tamamlarsa.

♦Çıkış kalite kontrol doğru yapılırsa.

♦Müşteriye zamanında istediği kalitede ürün söz verilen tarihte teslim edilirse müşteri neden memnun olmasın?

Aslında konunun özü “Planlama”

Şirket yönetiminin en büyük zafiyeti müşteri kaybı, yani para…

Tartışılmaz’ki her işletmenin ilk hedefi kar etmek lakin kar ediyorum zanneden bir çok işletmenin maliyetlerini bilmediğinden dolayı yaşadığı zararı kim telafi edecek?

Şirket içi iletişimin ne kadar çok önemli olduğu hepimiz biliyoruz lakin yönetim bazen herkesin kabusu olan iletişim/sizliğin önüne neden geçemiyor?

Şirket içi çalışanlar oyuna dahil edilirse, personel kendisinin ve fikirlerinin değerli olduğunu düşünürse kazanan kim olur?

Her zaman verdiğim bir örnekten bahsedelim, bir serum hortumu üreten fabrika düşünün personel sabahtan akşama kadar rutin işlerini yapıyor en küçük bir sorunda robotlaşmış hayatını sorgulayıp kendisini değersiz olarak hissediyor ve mutsuz bir iş günü sonunda evine gidiyor, bahsi geçen personel işletmeye ve ailesine ne katabilir?

Oysa personele o ürettiğin serum hortumu bir gün en sevdiğiniz bir insana lazım olur ve o elinizdeki hortum sevdiğinizin hayatını kurtarır diye lanse edilirse başarı kaçınılmaz olur.

“Toparlayalım”

💧 Tedarikçiniz i eğitmezseniz

💧Müşterini bilgilendirmezseniz

💧Personelinize değer vermezseniz

Yatırımlarınız bir gün kocaman bir hiç olur.

Unutmayalım;Acele iş yoktur, zamanında yapılmayan iş vardır.

Şirket içi her fikir çok değerliymiş gibi dinlerseniz mutlaka bilmediğiniz bir şeyle karşılaşırsınız, Her şeyi bilmek mümkün değildir lakin ekip olunursa bilgi eksikliği giderilmiş olmaz mı?

Keşke her zaman pişmanlık doğurur oysa keşke yerine bir sonraki sefere derseniz yarınlara ümidiniz olur.

Huzurla ayaklarınızın geri gitmediği bir ortamda çalışarak ülke ekonomisine katkı sağlamak ümidiyle…

Sevgiyle kalın.